ظرفیت های تربیتی ماه محرم

ایام عزاداری امام حسین علیه السلام در ماه محرم ظرفیت بالایی برای امور تربیتی فرزندان دارد. والدین می توانند با استفاده از چند نکته ساده اما در عین حال مهم از این ظرفیت استثنایی استفاده نمایند.

اول: پدر و مادر فرزند خود را بر پایه محبت اهل بیت (ع) تربیت کنند و این موضوع را وظیفه مهم خود بدانند.

دوم: فرزندان عشق به خاندان عترت (ع) را باید در والدین خود مشاهده کنند.

سوم: حضور در آئین های عزاداری زمینه ایجاد عشق و علاقه در فرزندان نسبت به اهل بیت (ع) را فراهم می کند.

چهارم: با معرفی الگوهای مناسب در میان خاندان اهل بیت (ع) فرزندان خود را با آنها آشنا کنیم تا انس و الفت میان آنها برقرار شود.

پنجم: لقمه حلال مؤثرترین موضوع در آماده شدن ظرفیت های وجودی فرزندان نسبت به گره خوردن آنها با اهل بیت (ع) می باشد.

ششم: القاء محبت اهل بیت (ع) در سه مرحله قلبی، زبانی و رفتاری می تواند سرشت فرزندان را شکل دهد.

هفتم: ترتیبی اتخاذ کرده تا فرزندان مجالس اهل بیت (ع) را از خود بدانند و در آنها فعالیت و به عاشقان حسینی خدمت کنند.

هشتم: تلاش کنیم برخی صفات و ویژگی بارز رفتاری خاندان عترت (ع) را با فرزندان خود تمرین کنیم.

نهم: فضایی فراهم کنیم تا فرزندان در معرض شنیدن سخنان خوب قرار گیرند.

دهم: دوستداران و عاشقان اهل بیت (ع) را نیز دوست بداریم.

یازدهم: از وصل شدن فرزندانمان به دستگاه اهل بیت (ع) خوشحال باشیم و آن را ابراز کنیم. دوازدهم: تلاش ما برای تربیت دینی فرزندانمان محدود به ماه محرم نباشد و در طول سال آنها را با محبت اهل بیت (ع) همراه کنیم.

سیزدهم: پدر و مادر برای عاقبت به خیری و اهل بیتی شدن فرزندان خود دعا کنند.

خاطره ی جالب آیت الله حائری شیرازی از ایام ماه محرم:

 من یادم هست وقتی که بچه بودم، در خانواده وقتی همه به خواب می‌رفتند، آخر شب می‌آمدم خدمت پدر. پدرم این قصه‌های پیغمبران را در همان طفولیت برای من نقل می‌کرد و گاهی مثلاً یک قصه چندین شب طول می‌کشید و همین‌طور مقید بودم و گوش می‌کردم. وقتی این برنامه‌اش مصادف شد به ایام محرم، پدرم جریان عاشورا و جریان مسافرت حضرت، جریان بیعت گرفتن از امام حسین در مدینه، جریانی که از این ماه رجب شروع شده است، به تفصیل، شب به شب نقل می‌کرد. اینها کارهای موثری است. یعنی پدر و مادر یکی از خدمات بزرگی که به فرزند می‌کنند همین است که سرگذشت اینها را برای طفل بیان کنند. این در وجود طفل از همان طفولیت اثر می‌گذارد. در اخلاقش، کردارش، رفتارش، در عبادتش، نمازش، روزه اش اثر می‌گذارد و همه اینها را اصلاح می‌کند.